Frenzy

Voor iemand die schrijven erg leuk vindt, doe ik het erg weinig. Waarom dat is, weet ik eigenlijk niet. Een enkele keer heb ik een plotseling goed idee; dan heb ik binnen een paar minuten een leuk stukje neergepend. Maar vaak gaan er maanden voorbij dat ik nauwelijks tekst produceer.

Dat zit mij dwars.

Gaap

Een zeer actief katje uit Leiden
Dat hield zich niet aan vaste tijden
Elke dag klonk gemauw
Voor dag en voor dauw
Om zijn baas met zijn komst te verblijden

Analyse: Scrubs S01E04, "My Old Lady"

Dit is een oefening om de structuur van een goed geschreven sitcom episode te doorgronden. Het is in eerste instantie voor mijzelf bedoeld, maar misschien vinden anderen het interessant om te lezen.

Eerst volgt een korte introductie voor mensen die Scrubs niet kennen, wat terminologie, dan een detail outline (die scene voor scene beschrijft wat er gebeurt) en tot slot een analyse van de verhaalstructuur.

Ingezonden krent: Puntige recycling

(geschreven door Schrijfwaar)

Gesmeden uit 't edele staal,
scherp tot in de puntjes,
geschapen tot een nobel doel,
een waarlijk staaltje recycling,
de toer van de ene gedrogeerde ader naar de andere.

Dosis realiteit

Ik hoor kinderen joelen buiten. De deur staat open, het is lekker weer.

"Daar gaat-ie!"

"Ga jij daarheen, dan ga ik zo!"

Losing my religion

Soms dreig je van je geloof te vallen. De twijfel slaat toe. Op zo'n moment kan het twee kanten op gaan: of je twijfel groeit en groeit tot je je afvraagt hoe je ooit tot de gelovigen, de volgelingen, hebt kunnen horen. Of je krijgt ineens een openbaring, alsof het universum even vijf minuutjes uit zijn drukke schema opzij heeft gezet om jouw persoonlijk een berichtje te schrijven. "Twijfel niet," lijkt het te zeggen, "laat je maar meevoeren door je overtuiging."

Ingezonden krent: Zo laat

(geschreven door Schrijfwaar)

“Sorry, wat zei u?”

“Of u weet hoe laat het is?”

Morgen

Vanaf morgen ga ik letten
op verzadigde transvetten,
vitaminen, mineralen
tegen vrije radicalen

Kilo's groenten zal ik eten
Graanproducten niet vergeten
Minder varken, minder rund,
minder suiker, ook geen punt

Echt, ik doe het allemaal
Vul gezond mijn maag
Maar dan wel van morgen af;
niet vanaf vandaag

Ingezonden krent: Vlucht

(geschreven door Schrijfwaar)

De verrassend ongemakkelijke rondingen van de businessclass stoelen, vergezeld met het diepe gebrom van de turbines, weerhielden me ervan om in een diepe slaap te geraken. Het kostte me echter meerdere momenten voordat ik besefte dat zij mij aansprak.

Ingezonden krent: Zwanger

(geschreven door Schrijfwaar)

Het brandende gevoel van de Cola, die zich net een weg had gebaand door mijn neusholtes, nam mijn verbijstering niet weg. “Hoe bedoel je zwanger?” Zwangerschappen waren voor burgerlijke stelletjes en onbezonnen tieners. Ons overkomt dat niet. We hebben beiden gestudeerd. Biologie nota bene. Was dit een truc? Een test? Ik heb mezelf nooit als vader-materiaal beschouwd.

Medereiziger

Ik reisde elke dag met de trein van Leiden naar Waddinxveen en weer terug, en ik was niet de enige. Er was de jonge vrouw met rood haar en vouwfiets die Engels sprak in haar mobiele telefoon, en de bars kijkende oudere man die op het station altijd een sigaretje rookte en in de trein zijn krant las en veelvuldig zijn keel schraapte. We legden elke dag dezelfde reis af, maar we kenden elkaar niet. Een gesprek aanknopen met een medereiziger, dat doe je niet zomaar.

McWithy

“Ah, u bent er allemaal. Het is hier begonnen, dus het leek mij toepasselijk dat het hier ook zou eindigen.”

McWithy zette zijn grimmigste blik op en keek de klassiek ingerichte salon rond. De ontknoping was zijn favoriete onderdeel. Het maakte een gevoel voor theater in hem wakker.

“Het was hier dat Sir Atherton vorige week op brute wijze werd vermoord. Neergeslagen met het massief marmeren beeld dat hij ironisch genoeg net zelf had geërfd van zijn eveneens vermoorde oom Eggleston.”

Poezie

In de tas
In de tas

Je bent geen kitten meer,
je bent nu halfwas

In de tas
In de tas

Je jaagt graag propjes op,
dan ben je in je sas

In de tas
In de tas

Je hebt een dikke vacht
en draagt dus nooit een jas

In de tas
In de tas

Jij eet liefst brokjes maar
een koe eet doorgaans gras

(ofwel op gedragen toon te declameren, of luidkeels te zingen op de melodie van het refrein van Rubberen Robbie - In de goot)

Omschakeling

"Hallo?"

"Hoi, met mij."

Een bekende stem. Was het alweer bijna een week geleden?

"Hoi," antwoordde ik aarzelend. Ik wilde niet onaardig overkomen, maar haar ook niet te veel aanmoedigen.

"Wil je me zien?" Het klonkt nogal opdringerig.

"Tja, ik weet niet," mompelde ik. Ik wist hoe dit gesprek zich verder zou gaan ontwikkelen.