Frenzy

Voor iemand die schrijven erg leuk vindt, doe ik het erg weinig. Waarom dat is, weet ik eigenlijk niet. Een enkele keer heb ik een plotseling goed idee; dan heb ik binnen een paar minuten een leuk stukje neergepend. Maar vaak gaan er maanden voorbij dat ik nauwelijks tekst produceer.

Dat zit mij dwars. Want zoals ik al zei, ik vind schrijven erg leuk. Er is niets prettigers dan woorden aan elkaar rijgen tot goed lopende zinnen, en zinnen tot effectieve paragrafen, en paragrafen tot een tekst die een gevoel of idee overbrengt. Maar er is niets vervelenders dan je herinneren hoe goed het toen ging en je realiseren dat het nu niet meer lukt.

Waarom ik soms lange tijd geen inspiratie heb? Ik heb wel een paar theorieën, maar geen van allen bevredigen ze helemaal.

Theorie 1 is dat het samenhangt met de rest van m'n leven: als m'n werk goed loopt, en m'n sociale leven prettig voortkabbelt, en ik loop niet teveel te dubben over van baan veranderen, meer moeten sporten of een huis kopen, dan heb ik de rust die nodig is om goeie ideeën te genereren. Tja, het zou kunnen, maar in hoeverre dit een wetmatigheid is, weet ik niet.

Theorie 2 is dat het een kwestie is van tijd inruimen voor schrijven. In zekere zin dus gewoon een kwestie van discipline: je gaat maar zitten en je gaat wat schrijven. Het hoeft niet goed te zijn, als je maar woorden achter elkaar zet. Veel schrijvers werken in ieder geval deels zo, en het schijnt te werken, maar mijn ervaring is dat je wel vooraf moet weten *wat* je gaat schrijven. Anders kun je heel lang met een leeg vel op je scherm blijven zitten.

Theorie 3 is de minst grijpbare: misschien heb je inspiratie wel helemaal niet in de hand. Is het een min of meer toevalligheid, en moet je dus niet proberen om het na te jagen maar moet je er gewoon gebruik van maken als zij zich aandient en erin berusten als het het tijdelijk laat afweten. Deze theorie heeft een zekere aantrekkingskracht op mij, al was het maar omdat hij, in tegendeel tot de eerste twee, geen radicale veranderingen in je leven suggereert. Just go with the flow, dude.

Ik denk dat in alle drie de theorieën wel iets zit. Ik heb nu in ieder geval besloten om nummer 2 eens wat beter uit te proberen: ik heb een 'script frenzy' ingelast voor een verhaal waar ik al heel lang aan werk met een vriend. Het idee is om enige tijd lang gefocust aan 1 project te werken. De komende negen weken wil ik (vrij bescheiden) minstens vijf pagina's per week gaan schrijven. Hopelijk is daarmee de eerste versie van het verhaal af. Dan kan het eindeloze schaven en herschrijven beginnen.

Ik ben benieuwd of het werkt. Ik heb het in ieder geval semi-serieus aangepakt, met een kalendertje aan de muur waarop ik de pagina's afstreep en een dagelijks alarm in m'n telefoon om mij te herinneren dat er geproduceerd moet worden. De eerste vier dagen gaan prima: al 7 pagina's geschreven!

Voorlopig ziet het er dus goed uit voor de middelste theorie. Ik geniet er van zo lang als het werkt. Maar ongetwijfeld komt er een moment dat het universum roet in het eten gooit. Ofwel door iets banaals als een conflict op werk, of doordat plotseling de uitzonderlijke configuratie van hemellichamen die mij creativiteit instraalden onherroepelijk voorbij is. Tegen die tijd hoop ik dat ik zo verstandig ben om erin te berusten, en op een beter tijdstip weer eens een beroep te doen op discipline.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten