Ik word heen en weer geslingerd tussen orde en chaos...

(met excuses aan de echte dominee Gremdaat, http://www.paulhaenen.nl/)

Ik word heen en weer geslingerd tussen orde en chaos...

Kent u die uitdrukking?

Ik liep laatst zomaar wat te kuieren langs een weelderige Leidse singel toen ik een nog jeugdige vrouw op een bankje zag zitten. Ze leek in diepe gedachten verzonken en ik wist niet direct of ze behoefte had aan contact. Maar het was een mooie, winterse dag, dus ik ging naast haar zitten.

Toen wij zo'n twintig minuten zwijgend hadden gezeten, wendde de vrouw zich plotsklaps tot mij en zei: “U bent dominee Gremdaat, is het niet?” Ik bevestigde haar vermoeden met een klein knikje.

Doet u dat ook wel eens, een vermoeden bevestigen met een klein knikje? Je bent net intensief bezig met de buurvrouw als je eigen vrouw de deur van de slaapkamer opengooit en roept: “Bedrieg je me nu alweer, jij schuinsmarcheerder?” Je bevestigt haar vermoeden met een klein knikje.

De vrouw klampte zich aan mij vast en zei bijna smekend: “U moet mij helpen, dominee Gremdaat, ik word heen en weer geslingerd tussen orde en chaos. Op werk hebben we net een nieuw tijdregistratiesysteem gekregen en ik word er gek van. Ik ben weggelopen en ik weet niet of ik nog wel terug ga. En als ik terug ga, weet ik niet hoe ik de tijd op dit bankje moet administreren.. er is namelijk helemaal geen code voor emotionele crises!”

Heen en weer geslingerd worden tussen orde en chaos. Ik voelde dat het de vrouw erg hoog zat en wist niet precies wat ik haar zou antwoorden. Ik had zelf geen ervaring met tijdregistratiesystemen, maar wel met orde en chaos. Mijn vrouw Geurtie roept vaak dat ik mijn werkkamer eens moet opruimen, en hoewel het er inderdaad een chaos is, helpt die chaos vaak juist om mijn gedachten te ordenen. Meestal doe ik dan ook de deur op slot laat haar op de gang staan vloeken en tieren. Maar af en toe ruim ik ook op, want teveel chaos binnen een huwelijk is ook niet goed.

Ik kreeg het idee dat er bij de werkgever van deze vrouw meer aan de hand was dan een tijdregistratiesysteem alleen. Dat er in korte tijd vele veranderingen waren doorgevoerd en dat ze het maar moeilijk kon bijbenen. Dat hebben we allemaal wel eens. Je collega krijgt een promotie die jou beloofd was, je fiets een lekke band, je cavia haaruitval, en je kan al die veranderingen maar moeilijk bijbenen.

“Zeg eens wat,” zei de vrouw ineens. “U bent zo stil!” Ik keek haar aan en zei: “Ik mijmerde over orde en chaos, en over veranderingen. Zijn er veel veranderingen op uw werk?” De vrouw knikte instemmend. “Ja! De kelder is hernoemd, iedereen schrijft projectplannen, alle servers worden gevirtualiseerd.. het wordt ineens allemaal zo ordelijk! Maar de openingstijden van de koffiekamer zijn juist één grote chaos!”

Ik sabbelde wat op het pootje van mijn bril. “Misschien moet u het gewoon even aankijken,” opperde ik. “Soms duurt het een tijdje voor iedereen zijn evenwicht hervonden heeft, de balans tussen orde en chaos weer is hersteld.” Enthousiast veerde de vrouw op en zei: “Ja, u heeft gelijk, dominee Gremdaat! Dank u wel, ik ga direct weer aan de slag!” En weg was ze.

Ik bleef achter met een gevoel van twijfel. De vrouw leek geholpen, maar had ik haar niet met een kluitje het riet in gestuurd? Komt de balans inderdaad vanzelf, of krijgt orde of chaos ook wel eens écht de overhand? En wat kun je daar zelf tegen doen? Misschien iets om op uw eigen werk ook eens over na te denken.

Ik wens u nog veel leesplezier en een aangenaam etensmaal.. met spekjes, of wat dan ook.